Мэдээж зарим нэгэн онцгойлон хасах тохиолдол бий.
Үүнээс улбайлаад нэгэн жишээг багш маань тайлбарласан нь их шударга бус хэдий ч хууль ёсны дагуу байсан байдал нь сэтгэлд минь хоногшсон юм.
Энэхүү жишээг барагцаалаад хэлэхэд:
Айндреү Вилсон 1982 онд өөрийнхөө өмгөөлөгчид болох Дэйл Ковэнтри, Жэйми Канз нарт Чикаго хотын өмнөд дүүрэгт байрлах МакДоналдсийг дээрэмдээд, хамгаалтны ажилтан болох Лойд Ваяклайфыг шоотган буугаар алснаа хүлээн зөвшөөрчээ. Өмгөөлөгчийн үйлчлүүлэгчийнхээ нууцыг задруулахгүй байх эрх мэдлээс болоод түүний өмгөөлөгчид Вилсоны нүглээ наминчилсаныг өөр хэн нэгэнд хэлэх эрхгүй байв.
Тэд 54 настай Аалтон Лөүган-ийг тухайн хэрэгт холбогдон баривчлагдахад чимээгүй байсан. Тухайн хэргээс болоод гэм зэмгүй хүн насаараа хоригдсон юм.
Хэдийгээр тэд энэхүү давуу эрх-үүрэгнээс болоод гэм зэмгүй Аалтон Лөүган-ийг тухайн үед шоронгоос гаргаж чадахгүй байсан ч тэд Вилсоноос өөрийг нь нас барсаны дараа үнэнг илчлэх тухай зөвшөөрөл авч чадсан юм.
2008 онд Айндреү Вилсон нас барсан ба түүний өмгөөлөгчид нас барангуут нь түүний хийсэн хэргийг илчилж гэм зэмгүй Аалтон Лөүганийг 25 жилийн дараа шоронгоос гаргаж авчээ.
Юутай гашуун ... юутай харуусалтай вэ?
Та бүхэн бодож байж магадгүй?
Тэд өмгөөлөгчид яагаад өөрсдийнхөө үүрэгнээсээ түдгэлзээд Аалтон Лөүганыг шоронгоос эрт гаргаагүй юм болоо гэж.
Хэрэв тэд өмгөөлөгчийнхөө хамгийн чухал үүрэгнээс татгалзаад үнэнг дэлгэх юм бол үүнээс хойш хэн ч өмгөөлөгчидөд итгэхээ болино.
Тиймээс Аалтон Лөүган хууль ёс зүйн системийн эрх ашгийн төлөө өөрийн 25 жилийг зориулсан хэрэг ажээ.
Өмгөөлөгчийн үйлчлүүлэгчийн нууцыг задруулахгүй байх үүргийн тухай дэлгэрэнгүйг энд дарж уншина уу
Энэхүү бодит түүхийг дэлгэрэнгүйгээр уншихыг хүсвэл энд дарна уу
No comments:
Post a Comment